Ζαφείρι – η γενέτειρα του Σεπτεμβρίου, σύμβολο της βασιλικής σοφίας, το καθαρό μπλε της αλήθειας και της σιωπής που φωτίζει από μέσα

Το ζαφείρι είναι ένας από τους πιο σεβαστούς και αρχαίους πολύτιμους λίθους στον κόσμο. Από την αρχαιότητα, θεωρείται η πέτρα της σοφίας, της αλήθειας και της πίστης. Στην Περσία πιστεύεται ότι ο ουρανός είναι μπλε επειδή αντανακλά το χρώμα του ζαφείρι, και στον Μεσαίωνα ο κλήρος το φορούσε ως σύμβολο αγνότητας και σύνδεσης με το θείο.

Το βαθύ μπλε του δεν είναι κρύο – είναι ήσυχο. Δεν είναι έντονο – είναι βαθύ. Είναι ένα χρώμα που δεν φαίνεται να αντανακλά το φως, αλλά το κρατά μέσα. Όπως κάνουν οι ψυχές που γεννιούνται τον Σεπτέμβριο: δεν διασκορπίζονται στο θόρυβο, αλλά λάμπουν από τη σιωπή.

Το ζαφείρι δεν είναι απλώς ένας πολύτιμος λίθος. Υπήρξε, για αιώνες, σύμβολο της βασιλείας και της ιερής σύνδεσης με την αλήθεια. Σε πολλούς πολιτισμούς, αυτό το bluestone δεν φοριόταν μόνο για την ομορφιά του, αλλά για αυτό που μετέδιδε: σαφήνεια σκέψης, εσωτερική ευγένεια και τη δύναμη να οδηγεί με σωστή καρδιά.

Οι βασιλιάδες και οι βασίλισσες της Ευρώπης φορούσαν ζαφείρια όχι μόνο σε στέμματα, αλλά και κοντά στο στήθος ή στα χέρια τους, σε βαριά δαχτυλίδια που σηματοδοτούσαν όχι μόνο την κατάσταση αλλά και την ευθύνη. Πιστεύεται ότι το ζαφείρι προστατεύει από τις ψευδείς προθέσεις, ότι διώχνει τα ψέματα και την προδοσία, ότι φωτίζει το δρόμο για εκείνους που πρέπει να λάβουν αποφάσεις όχι μόνο για τον εαυτό τους, αλλά και για τους άλλους.

Στην ινδουιστική μυθολογία, το ζαφείρι θεωρούνταν ιερός κρύσταλλος, που προοριζόταν μόνο για εκείνους που ζουν σύμφωνα με την αλήθεια. Λέγεται ότι αν έπεφτε στα χέρια ενός διεφθαρμένου ανθρώπου, έχανε τη λάμψη του. Αντίθετα, στο δάχτυλο μιας ενάρετης ψυχής, το ζαφείρι έγινε ένα βαθύ μάτι που έβλεπε καθαρά και ένιωθε πέρα από τα λόγια.

Το να φοράς ζαφείρι σημαίνει, ακόμα και σήμερα, να επιλέγεις να μη φοβάσαι την αλήθεια. Για να διατηρήσετε την ηρεμία ακόμα και όταν ο κόσμος γύρω σας βρίσκεται σε αναταραχή. Να είσαι βασιλικός όχι από τον τίτλο, αλλά από τη σιωπηλή σαφήνεια με την οποία ζεις τις αξίες σου.

Υπάρχει μια λεπτή αλλά βαθιά αντιστοιχία μεταξύ ζαφείρι και του μήνα Σεπτεμβρίου. Μετά την αναταραχή του καλοκαιριού, όταν όλα έχουν αποκαλυφθεί, καεί, έρθει στο φως, έρχεται η ώρα για ενδοσκόπηση. Ο Σεπτέμβρης φέρνει δροσιά στον αέρα, αλλά και στο μυαλό. Φέρνει την τάξη μιας νέας αρχής, μιας επιστροφής στο ρυθμό, στη μάθηση, στη σταθερότητα.

Είναι ο μήνας της φθινοπωρινής ισημερίας – τέλεια ισορροπία μεταξύ ημέρας και νύχτας. Και ποια πέτρα αντανακλά καλύτερα την ισορροπία από το ζαφείρι, με τις βαθιές, κρύες αλλά γαλήνιες αποχρώσεις του;

Εκείνοι που γεννήθηκαν τον Σεπτέμβριο είναι συχνά ψυχές που αναζητούν νόημα, που δεν χάνονται στην παρόρμηση, αλλά θέλουν να καταλάβουν. Που δεν φοβούνται τη σιωπή, γιατί ξέρουν ότι στη σιωπή προκύπτει σαφήνεια. Το ζαφείρι δεν τους αντιπροσωπεύει απλώς – τους συνοδεύει. Διατηρεί την ηρεμία τους, φωτίζει τις σκέψεις τους, συνοδεύει τα βήματά τους μέσα στο φθινόπωρο σαν μια καθαρή ακτίνα, παγιδευμένη στην πέτρα.

Το ζαφείρι είναι η πέτρα εκείνων που αναζητούν την αλήθεια – όχι αυτή που επιβάλλεται από τους άλλους, αλλά τη δική τους, σιωπηλή, αμετάβλητη αλήθεια. Θεωρείται πέτρα βαθιάς σοφίας, καλλιεργημένης διαίσθησης και καθαρής όρασης. Υποστηρίζει την καθαρή σκέψη, την ειλικρινή επικοινωνία, την πίστη στον εαυτό του και την προσωπική πορεία.

Συχνά επιλέγεται από εκείνους που εργάζονται με φωνή, λόγο, ιδέες, αλλά και από εκείνους που αισθάνονται την ανάγκη για λεπτή αλλά σταθερή ενεργειακή προστασία. Ένας λεπτός φύλακας του νου και της ψυχής.

Μπορεί να φορεθεί ως δαχτυλίδι, μενταγιόν ή ακόμα και μια διακριτική πέτρα στην τσέπη σας - κοντά στο δέρμα, κοντά στη φωνή ή την καρδιά. Στο διαλογισμό, είναι η διευκρινιστική πέτρα. Στις τελετουργίες, είναι η πέτρα που κλείνει κύκλους και ανοίγει μονοπάτια.

Είναι μια σιωπηλή αλλά ισχυρή παρουσία – σαν μια ξεκάθαρη ιδέα που έρχεται ήσυχα και δεν φεύγει ποτέ.

Ένα ευγενές και σοφό δώρο

Το να δίνεις ζαφείρι σημαίνει να λες ειλικρινά: «Σε βλέπω. Τιμώ την ουσία σου». Είναι ένα δώρο σε όσους δεν χρειάζεται να είναι τα φώτα της δημοσιότητας, γιατί οι ίδιοι είναι ένα φως που δεν σβήνει εύκολα. Είναι μια πέτρα σιωπηλών βασιλιάδων, βαθιών ψυχών, εσωτερικών ηγετών.