Οψιδιανός: ιδιότητες, έννοια, οφέλη, καθημερινή χρήση

Η οψιδιανός είναι ένα φυσικό ηφαιστειακό γυαλί, που σχηματίζεται όταν η λάβα πλούσια σε πυρίτιο ψύχεται γρήγορα, χωρίς να προλάβει να κρυσταλλωθεί. Το αποτέλεσμα είναι ένα άμορφο υλικό, με γυαλιστερή επιφάνεια και υφή που μερικές φορές είναι κωνοειδής, σχεδόν σαν λεπίδα. Έχει χημική σύνθεση παρόμοια με αυτή του γρανίτη, αλλά χωρίς κρυσταλλική δομή, γεγονός που του προσφέρει γυαλιστερή όψη και μερικές φορές διαφάνεια στα λεπτά άκρα. Σε ορισμένες ποικιλίες, μπορούν να υπάρχουν συμπεριλήψεις μαγνητίτη, αιματίτη ή φυσαλίδες αερίου, που δημιουργούν θεαματικά οπτικά εφέ – όπως στον οψιδιανό τοξο ή στον «νιφάδα χιονιού».

Οι πιο διάσημες κοιτασμάτων οψιδιανού βρίσκονται στο Μεξικό, ειδικότερα στην περιοχή Τεοτιουακάν, όπου θεωρείτο ιερός λίθος της άζτεκης και μαγιανής κουλτούρας. Η Κεντρική Αμερική είναι, άλλωστε, μια κούνια του τελετουργικού οψιδιανού – εδώ κατασκευάζονταν καθρέφτες, όπλα και πνευματικά αντικείμενα. Η Ισλανδία, με το νέο έδαφός της και την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα, προσφέρει πυκνό και καθαρό μαύρο οψιδιανό. Στην Αρμενία, στην ορεινή περιοχή του Μικρού Καυκάσου, εξάγονται ποικιλίες με πράσινες ή χάλκινες αντανακλάσεις. Η Κένυα και η Αιθιοπία είναι γνωστές για τον ακατέργαστο οψιδιανό με βαθιά λάμψη, ενώ στις Η.Π.Α., η πολιτεία Όρεγκον είναι μια σημαντική πηγή, ειδικά για τον οψιδιανό «ουράνιο τόξο» και «χρυσό λάμψη».

Στη Ρουμανία, ο οψιανός εμφανίζεται σπάνια σε πολύ μικρές ποσότητες, είναι μάλλον ένα αντικείμενο συλλογής από το χρησιμοποιούμενο υλικό. Τα θεαματικά κομμάτια μπορούν να θαυμάσουν στο Μουσείο Ορυκτολογίας στο Baia Mare, στις συλλογές του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στη Βιέννη και στις μεγάλες εκθέσεις μουσείων της Λατινικής Αμερικής, όπου ο οψιανός είναι παρών όχι μόνο ως ορυκτό, αλλά ως μάρτυρας ενός πολιτισμού.

Ο οψιανός προέρχεται από την αρχαιότητα της πέτρας των εκκινήσεων και των αληθειών που λέγονται στο σκοτάδι. Στη μυθολογία των Αζτέκων, ο οψιανός συσχετίστηκε με τον θεό Tezcatlipoca, το όνομα του οποίου σημαίνει "ο καπνιστής καθρέφτης". Θεωρήθηκε ότι η εμφάνιση στον οψιανό αποκαλύπτει την ψυχή, το παρελθόν, το μέλλον και την αληθινή πρόθεση. Οι ιερείς φορούσαν τους καθρέφτες του οψιανού στο στήθος και στο μέτωπο στις τελετουργίες της μαντείας και του εξορκισμού. Δεν ήταν απλώς ένα εργαλείο - ήταν μια πύλη σε μια άλλη σφαίρα.

Στον πολιτισμό των Μάγια, ο οψιανός θεωρήθηκε δώρο από τους θεούς και χρησιμοποιήθηκε σε όλα τα στάδια της ζωής και του θανάτου: κατά τη γέννηση, για κοπή του καλωδίου, στο κυνήγι, για όπλα και σε τάφους, ως σύμβολο. Λέγεται ότι μόνο εκείνοι που ξεκίνησαν θα μπορούσαν να φτάσουν στα μαχαίρια του οψιανού χωρίς να χάσουν την πνευματική τους κατεύθυνση. Πολλά από τα τελετουργικά αγάλματα που βρίσκονται στις πυραμίδες των Μάγια περιέχουν ένθετα οψιδιανού, υποδηλώνοντας μια ενεργειακή αποχέτευση μεταξύ των κόσμων.

Στο Θιβέτ, ο οψιανός θεωρήθηκε ένα αόρατο σπαθί ενάντια στα κακά πνεύματα. Στην Ανατολική Αφρική, μεταδόθηκε από γενιά σε γενιά ως πέτρα σαμανικής όρασης και προστασίας. Στις παλιές φυλές της Κελτικής, χρησιμοποιήθηκε μερικές φορές στις κηδείες για να σφραγίσει την ψυχή και να την προστατεύσει κατά τη διάρκεια του περάσματος στον άλλο κόσμο.

Ο οψιανός ήταν και παραμένει μια πέτρα εκείνων που ταξιδεύουν σε αόρατες σφαίρες. Είτε ήταν καθρέφτης, όπλο ή φυλακή, διατηρούσε πάντα την ίδια λειτουργία - για να δείξει τι είναι κρυμμένο και να προστατεύει στη διαδικασία αποκάλυψης.

Ο οψιανός δεν είναι μια ήπια πέτρα. Μην η Alina - αντιμετωπίζει. Από την άποψη ενός κρυσταλντερίτου, ο οψιανός λειτουργεί ως ενεργειακό νυστέρι: κόψτε την ψευδαίσθηση, ανοίξτε τους συναισθηματικούς κόμβους, αφαιρέστε τις στάσιμες ή τοξικές ενέργειες. Είναι μια από τις πιο αποτελεσματικές πέτρες για βαθύ καθαρισμό των λεπτών πεδίων, αλλά απαιτεί σαφή κατάρτιση και πρόθεση. Εργάζεται άμεσα με το ριζικό τσάκρα, προσφέροντας άμεσο αγκυροβόλιο και με το τρίτο τσάκρα (ηλιακό πλέγμα), όπου οι φόβοι και τα τραύματα που εμποδίζουν τη δράση διαλύονται.

Η ενέργειά του είναι πυκνή και περιέχεται - όταν εισάγετε το πεδίο του Obsidian, όλα σταματούν. Γίνεται ήσυχο. Αλλά όχι μια επιφανειακή σιωπή, αλλά αυτή που σας αναγκάζει να ακούσετε. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στις διαδικασίες της βαθιάς αυτοανακάλυψης, των σκιών, που εργάζονται με βαθιά ριζωμένους φόβους.

Πρόκειται για μια πέτρα που εξάγει την "ενεργειακή δυστυχία" - καταστροφικά διανοητικά πρότυπα, ζήλια, προγονικό τραύμα. Ο οψιανός ενεργεί ως σιωπηλός αλλά ανείπωτος θεραπευτής: μην σας πείτε τι θέλετε να ακούσετε, αλλά τι χρειάζεστε. Και το κάνει χωρίς καθυστερήσεις, αλλά με βαθύ θεραπευτικό σκοπό.

Οι κρυσταλοθεραπευτές το θεωρούν "την πέτρα της απόλυτης σαφήνειας". Δεν διεγείρει τη ρομαντική διόγκωση, αλλά τη ακαθάριστη σαφήνεια, χωρίς ψευδαίσθηση. Σας αγκυροβολεί στην πραγματικότητα, αλλά όχι άκαμπτο, αλλά αυθεντικό. Με τον οψιανό, αυτό που είναι ψευδές καταρρέει. Αυτό που είναι απαραίτητο παραμένει.

Στην πρακτική της κρυσταλοθεραπείας, το μάτι της τίγρης χρησιμοποιείται ως βασική πέτρα για να υποστηρίξει τις θεραπευτικές διαδικασίες που περιλαμβάνουν τη βούληση, την αυτο -επιβεβαίωση και τη σταθερότητα. Οι θεραπευτές συχνά συνιστούν σε άτομα που αντιμετωπίζουν άγχος, έλλειψη κατεύθυνσης, εθισμό στην επικύρωση άλλων ή φόβο να υποθέσουν. Είναι, με μια βαθιά έννοια, ένα κρύσταλλο που σας βοηθά να επιστρέψετε στο σώμα-όχι ως καταφύγιο, αλλά ως ιερός τόπος δράσης.

Μπορεί να κρατηθεί στο κυρίαρχο χέρι κατά τη διάρκεια συνεδριάσεων αναπνοής, για να αγκυροβολήσει τις προθέσεις στο σώμα. Χρησιμοποιείται για τη συνεργασία με το εσωτερικό παιδί, ειδικά για την ενσωμάτωση πτυχών της ντροπής, της ενοχής και της έλλειψης εμπιστοσύνης. Τοποθετημένο στο ηλιακό πλέγμα κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας εξισορρόπησης, φέρνει μια έγχυση σαφήνειας και απαλής αλλά σταθερής δύναμης. Είναι αποτελεσματική στη θεραπεία τραυμάτων, όπου βοηθά στην επαναβαθμονόμηση των απαντήσεων επιβίωσης και την αποκατάσταση της εσωτερικής ασφάλειας.

Στις αίθουσες θεραπείας, μερικές φορές κάθεται στις γωνίες του χώρου, σε συνδυασμό με διαφανή χαλαζία και μαύρη τουρμαλίνη, για να δημιουργήσει ένα προστατευτικό και ενεργοποιητή πεδίο. Στο σπίτι, μπορεί να τοποθετηθεί στο γραφείο, για να υποστηρίξει τη σαφήνεια στη λήψη αποφάσεων ή μπροστά από τον καθρέφτη, ως υπενθύμιση και εμπιστοσύνη. 

Βρίσκεται στην περιοχή εισόδου του σπιτιού, προσφέρει λεπτή προστασία ενέργειας και προσκαλεί θάρρος. Στο κομοδίνο, υποστηρίζει τη συναισθηματική επεξεργασία της ημέρας και προκαλεί έναν βαθύ αλλά συνειδητό ύπνο με ενεργό όνειρο. Σε λεπτό επίπεδο, υποστηρίζει τη διαδικασία της "φθίνουσας" του οράματος στο σχέδιο της συγκεκριμένης δράσης, είναι εξαιρετικά χρήσιμη για τους θεραπευτές, τους προπονητές, τους πνευματικούς επιχειρηματίες ή όποιον δημιουργεί γέφυρες μεταξύ ιδανικών και πραγματικών.

Ο οψιανός είναι σκόπιμα. Δεν είναι κρύσταλλο να επιλέξετε τυχαία. Τα μαύρα βραχιόλια του Obsidian συνιστώνται για όσους θέλουν να ενισχύσουν τα ενεργειακά τους σύνορα, ειδικά σε έντονες αλληλεπιδράσεις. Τα μενταγιόν - με τη μορφή δίσκου, δάκρυ ή σύμβολα - χρησιμοποιούνται για την προστασία της καρδιάς και της ταυτότητας. Οι δακτύλιοι του Obsidian έχουν μια συμπυκνωμένη δύναμη - όπως οι σφραγίδες με σιωπηλή υπερηφάνεια.

Οι βάναυσες, ακανόνιστες μορφές επιλέγονται για προσωπικούς βωμούς ή την άμεση εργασία με τη σκιά. Οι σφαίρες του οψιανού του ουράνιου τόξου είναι ιδανικές για διαλογισμό, επειδή αντικατοπτρίζουν αρκετές πτυχές του εαυτού. Οι καθρέφτες του Obsidian - σπάνιοι, αλλά ισχυροί - είναι ιερά εργαλεία του εσωτερικού οράματος.

Είναι σημαντικό για τον οψιανό να φορεθεί. Δεν είναι ένα διακοσμητικό Talisman, αλλά ένα λεπτό σπαθί. Μερικές φορές, αρκεί να το κρατάς στην παλάμη λίγα λεπτά, έτσι ώστε η ενέργειά σας να συνεχιστεί.

Ο Οψιδιανός δεν σας λέει ψέματα. Δεν σας υπόσχεται φως χωρίς σκοτάδι, χωρίς θεραπεία χωρίς αντιπαράθεση. Είναι η πέτρα εκείνων που είναι έτοιμοι να κοιτάξουν χωρίς μάσκες, χωρίς δικαιολογίες, χωρίς τρέξιμο. Είναι μια πύλη, ένας καθρέφτης και ένα όπλο ταυτόχρονα. Στα δεξιά χέρια, γίνεται ο πιο πιστός σύμμαχος του μετασχηματισμού.

Όταν το κρατάτε στο χέρι σας, αισθάνεστε διαφορετική βαρύτητα. Σαν να αγγίζετε μερικούς από εσάς που έχετε κρυφτεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Και ίσως, ακριβώς εκεί, σε αυτό το σκοτάδι που δεν φοβίζει πλέον, αρχίζει το αληθινό φως.